Hij antwoorddeen toen ergeen mensmeerin mijn nabijheid wasschreeuwde ik luidtot God...en Hij antwoordde...Jannie
| De kleine Vos: | Donderdag, februari 14, 2008 16:40 |
| ontroerend en herkenbaar Liefs Sonja | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, februari 14, 2008 15:36 |
| en zo is het gr.janny |
|
| Ria -rimpeling-: | Donderdag, februari 14, 2008 14:03 |
| Fijn voor je dat je dat zo kunt voelen! liefs Ria |
|
| Jannie Hoogendam: | Donderdag, februari 14, 2008 11:15 |
| Remie: dank voor je antwoord en reactie. Dit schrijven slaat op de periode dat ik mijn kinderen verloor ( 1974 ) Net uit het ziekenhuis was na een overdosis pillen en ik helemaal alleen was...Lees mijn boek! Liefs Jannie |
|
| Gert: | Donderdag, februari 14, 2008 11:14 |
| Mooi Jannie, vooral doordat er niet gezegd wordt hoe hij antwoordde... Of zoek ik er nu teveel achter? Nou ja, boeiend, ik vind hem mooi!! ;) Liefs, Gert :) |
|
| Windwhisper: | Donderdag, februari 14, 2008 11:02 |
| met respect gelezen, zachtjes fluistert God in je hart alle antwoorden lieve groet Cobie Kuzzz |
|
| remie: | Donderdag, februari 14, 2008 10:59 |
| Ken je het gedicht bidden is...daarin mag je ook gewoon tot hem spreken...fijne dag...liefs remie | |
| Auteur: Jannie Hoogendam | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||