Onrust binnen in mij
Gevoel dat voelt niet vrij
De dag nog maar net begonnen
De strijd dus nog lang niet gewonnen
Strijden
Voor betere tijden
Maar dat is voorbij
Nooit meer ben ik echt vrij
Alles voelt zo dubbel aan
Gevoelens komen en gaan

Ik om hulp
Maar laat me toch maar met rust
Ik vraag om je liefde
Maar haat me maar
Ik vraag om een knuffel
Maar raak me alsjeblieft niet aan

Ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet
Niemand weet wat het leven met mij doet
Onrust elke dag weer
De pijn, wanhoop, verdriet en angst worden steeds meer
Verhuizingen zitten er weer aan te komen
Van een lange vaste plek kan ik alleen nog maar dromen
Ik trek me terug op me kamer alleen
Geen andere mensen om mij heen
Maar ik wil en kan niet alleen zijn
Want ook dat doet weer pijn