Ik zwaai
|
|
|
Het was als de dag van gisteren een verre herinnering zo dichtbij de geur liet me beelden zien wederom ervaren zonder die pijn Het was als de dag van gisteren dat ik niet wist of wilde weten grenzen die werden overschreden deden niets zonder heerlijk leven Het is op een dag als vandaag dat ik terugkijk voor heel even waarin zoveel lijkt te gebeuren ik draai me om en denk teveel | |
Reacties op dit gedicht
| Gert: | Donderdag, april 10, 2008 09:22 |
| Herinneringen... heerlijk! Ik ben een echte zwever wat dat betreft. Vind dit dan ook een super gedicht. Het zet een duidelijk beeld neer. Je ziet de ik persoon (jou!?) over het strand slenteren, diep in gedachten, over de zee uitkijkend, terwijl ze de zee eigenlijk helemaal niet opmerkt. Ach, misschien zie alleen ik dit beeld... Boeien...;) Liefs |
|
| De kleine Vos: | Dinsdag, maart 11, 2008 13:08 |
| ontroerend gedicht lieve groet sonja | |
| MayadeBij*: | Maandag, februari 18, 2008 21:30 |
| ik zwaai niet maar zet het volume van m´n stem loeihard (HAAALLLOOOOOO) ;) | |
| flores: | Maandag, februari 18, 2008 19:00 |
Men zegt weleens dat een herinnering een soort van kerkhof is: er zouden dan meer kruisen dan bloemen staan.. Geen idee of ik het hiermee eens ben eigenlijk. ;) Soms kunnen goede herinneringen pijnlijk zijn, dat besef ik dan weer wel. X |
|
| red one: | Maandag, februari 18, 2008 18:56 |
| herkenbaar.. Zwaai... Liefs redje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eye witness | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||