nu de woorden van dit vers
zo tastbaar worden
besloten ligt in deze zin
waarin ik nog kind was
in de vergane tijd
van mijn geboortehuis
wakend in de tijd
zag ik stil op
gebonden aan het heden
sta ik en hoor verre gezangen
ten prooi aan het honende gehuil
eeuwen zijn spoorloos heen gegaan
verloren in het kosmisch gewelf
eenzamer werd het
in een hulploos tasten
© Klaes 20-02-08
| Hilly N: | Donderdag, februari 21, 2008 10:03 |
| Bijzonder mooi Klaes. Mooie dag met groet, Hilly |
|
| CBR: | Donderdag, februari 21, 2008 08:23 |
| Rakend geschreven. liefs cbr |
|
| Fata Morgana: | Woensdag, februari 20, 2008 23:25 |
| Blijven reiken Klaes, groet van Fata | |
| fortuna: | Woensdag, februari 20, 2008 21:50 |
| doortastend. Er klinkt ook teleurstelling in dit moois, Klaes. Liefs |
|
| Marousia: | Woensdag, februari 20, 2008 19:50 |
| Een werkelijke leegte zo rakend mooi in woorden neergezet. Liefs van Marousiaxx | |
| switi lobi: | Woensdag, februari 20, 2008 19:07 |
| Rakende leegte, gevuld door het verlangen te relativeren.. Lieve groet, switi lobi |
|
| Ria -rimpeling-: | Woensdag, februari 20, 2008 18:56 |
| Mooi!! Liefs Ria |
|
| Sabri83: | Woensdag, februari 20, 2008 18:42 |
| Mooi gedicht. x |
|
| Auteur: Klaes | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||