In het sluimervertrek
creëert de droomstad golven
die mijn beleving versnipperen
tot vage contouren.
Het is de tong van oneindigheid
die de tijd likt uit mijn gedachten
terwijl ik mij naakt te luisteren leg
tegen het glas van mijn geweten
koel en dauwbewust van de parels
die zich spiegelen in het late licht.
Strak trek ik de huid over me heen
en duik onder in een zee van slaapschaduwen.
Marousia: | Zondag, februari 24, 2008 21:48 |
Een parel staat hier. Liefs van Marousia | |
appelboom: | Zondag, februari 24, 2008 21:10 |
Schitterend !!!! Liefs en een mooie avond, Vicky |
|
lommert: | Zondag, februari 24, 2008 19:12 |
dit is graag gelezen door mij....de tijd likt uit mijn gedachten...ja , prachtig stevige groet willem |
|
kerima ellouise: | Zondag, februari 24, 2008 14:46 |
een heerlijke duik onder jouw woordenzee...zucht... megakeiprachtige twee strofe ! powezie om nooit te versnipperen !!! liefs kerima ellouise en dank je voor je waarderende woorden elders! |
|
herfstkind: | Zondag, februari 24, 2008 14:38 |
zeer poetisch fijn | |
dichterbij: | Zondag, februari 24, 2008 13:40 |
schitterend lieve groet |
|
lachebekje1988: | Zondag, februari 24, 2008 13:10 |
Mooi gedaan | |
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 24 februari 2008 | ||
Thema's: |