Al tijden geleden heb ik een hengel gekocht
om te vissen in de zee.
Maar degene die ik zocht,
maakte nooit entree.
Geduldig zat ik tijden langs de kant
met een oude spijkerbroek in het natte gras.
Ik hield de hengel in mijn hand,
ververste het aas wanneer dat nodig was.
Al snel bleek dat schijn bedroog:
beet had ik soms niet maar het aas was weg.
Dan voelde ik hoe het gulzig aan mijn aas zoog
en als het vervolgens de benen nam, had ik pech.
Zo nu en dan sloeg ik er wel eens een aan de haak,
maar nog steeds niet degene die ik zocht.
Het was teleurstellend en niet mijn smaak,
vandaar dat deze vangst terug de zee in mocht.
Nog steeds zat ik langs de waterkant
met een oude bevuilde spijkerbroek in het natte gras.
Op een dag naderde er vanuit de verte een passant,
die vroeg waarom ik zo ongelukkig was.
Ik zei: "Beste meneer, ik heb een hengel gekocht
om te vissen in de zee.
Maar degene die ik van begin af aan zocht,
maakt tot nu toe geen entree."
De man keek me aan en zuchtte even:
"Waarom blijf je dan ook hier om je te beklagen?
Er is hier niets te beleven,
als ik jou was, zou ik elders een gokje wagen!"
het mooie van dit verhaal is
dat ik een belangrijke les heb geleerd:
wees niet naïef en wed niet op één vis,
want dat gaat verkeerd.