liefste
maanden terug die eerste keer
was je zij nu ben je meer
nu ben je liefde en mijn schat
je bent mijn leven en mijn doel
mijn gedachten en gevoel
maar een ding doet ons zo veel pijn
we kunnen niet echt samen zijn
jij hebt een man en ik een vrouw
het liefste ben ik echt bij jou
eens zal ik leven zonder pijn
en zal je altijd bij me zijn
maar tot die tijd o lieve vrouw
hou ik met heel mijn hart van jou
en kun je dromen zonder zorgen
over mijn naam het is niet morgen
ik zal wachten lieve meid
nee jou wil ik echt nooit meer kwijt
voor mijn liefste hertje
Reacties op dit gedicht
| sofie: | Maandag, maart 11, 2002 22:00 |
| ik ben ook aan het wachten, maar is dat wel eerlijk tegen oven die andere???? Ik voel me enorm schuldig hoor. groetjes sofie |
|
| free: | Maandag, maart 11, 2002 07:47 |
| hijgend hert der jacht ontkomen?mooi.... liefs free |
|
| vlinder538: | Maandag, maart 11, 2002 06:41 |
| wat mooi! ik ga met je mee en wacht op mijn geliefde zeker weten dat wij ooit gelukkig met die persoon zullen zijn kus Kimberley |
|
| Sandrijn Walraet: | Maandag, maart 11, 2002 00:38 |
| Ik herken mezelf hier een beetje in... Alleen ben ik niet blijven wachten. Sandrijn |
|
Over dit gedicht
| Auteur: spiedydemuis | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||