Dwalen
Dwalen,
Ik zou met jou
langs de zee
willen dwalen,
luisterend naar jouw verhalen,
die me de paden tonen,
van wie je geworden bent,
toen ik even niet aan jouw zijde liep,
Ik zou met jou doorheen de stad willen dwalen
genieten van jouw opborrelende lach,
die me jaren vervulde met hoop,
daar waar jij was en verdriet en onmacht,
plaats maakten voor geluk,
jouw geluk, mijn geluk,
aan jouw zijde lopen opnieuw,
Ik zou met jou voorbij de nacht willen dansen,
om samen de nieuwe dag te omarmen,
wetend dat we veilig en geborgen zijn,
nu vriendschap opnieuw haar verhaal heeft,
waar jouw ritme mijn ritme is,
waar onze zielen zijn verbonden,
het is goed te zijn aan jou zij!
Ik zou de stilte willen verjagen,
doorheen je pantser van totale onverschilligheid willen breken,
de muur die je tussen ons recht houdt
willen slopen op zoek naar wie je bent vandaag,
afvragend ben je nog steeds diegene die ik kende??
als je de deur op een kier zet,
lopen we zij aan zij nog éénmaal!
Liefs Lydia
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Donderdag, maart 13, 2008 21:36 |
| Een pareltje. Liefs van Marousia | |
| Flyingaround: | Vrijdag, februari 29, 2008 14:48 |
| OOOO dat zou ik ook eens willen doen! Super mooi xxx |
|
| almeloog: | Vrijdag, februari 29, 2008 14:09 |
| Super mooi verwoord | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, februari 29, 2008 09:50 |
| graag gelezen gr.janny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lydia quartier | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||