In mij de kosmos
Ik ben het neveneffect der schepping,
een lukraak uit zichzelf ontsproten stengel riet
omgebogen door menige windvlaag en toch nog staande,
in mij de kosmos, een oneindig zichzelf opetende
uitbrakende harmonie
van tonen die zich met steeds hoger oplopend volume
onder mijn huid ontgallen, de ziel
van god huist in mij of ik huis in de ziel van god
dat is hetzelfde
haat bulkt in mij als een kloppende wonde,
een vergissing van het lichaam zich te stoten
aan zonde, de liefde verstoord als een vervuilde beek
haar onschuld klaterend in zonlicht dat mijn ogen schuwt
mijn voeten het cirkelende pad van heden en verleden
door de aarde bemoederd, de regen als voorbode
van de doorbraak der zegen,
onthul mij, wereld.
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Donderdag, april 17, 2008 14:59 |
| ! ik moet even denken aan het prachtige chris bell nummer I am the cosmos:D | |
| Klaes: | Vrijdag, februari 29, 2008 19:05 |
| subliem! groets/klaes |
|
| dario: | Vrijdag, februari 29, 2008 16:30 |
| De wereld die jou onthult heeft in elk geval zijn best gedaan!!! Je schrijft mooi! Ciao |
|
| dario: | Vrijdag, februari 29, 2008 16:27 |
| Amai, zware kost, is niet weinig wat je daar vraagt "onthul mij de wereld". Ik zal dat eens proberen maar zal niet makkelijk zijn. Woordenvloed om nog eens te overdenken, heel knap! xxx dario |
|
| remie: | Vrijdag, februari 29, 2008 16:01 |
| heerlijk jou weer te lezen, soms vergeet ik gewoon alles te lezen wat ik wil, te veel...maar dit gedicht ademt door heel je huid...liefs remie | |
| honingbijtje: | Vrijdag, februari 29, 2008 13:13 |
| Een geweldig schrijven, ik ben onder de indruk. liefs honingbijtje |
|
| lexx: | Vrijdag, februari 29, 2008 13:06 |
| Het universum, globaal genomen :) goed werk! | |
| sunset: | Vrijdag, februari 29, 2008 12:43 |
| Prachtig dit. Uitgezonderd de haat. Dat is een negatief nutteloos gevoel. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||