Weerloos vervagen
Weerloos vervagen
In het licht gevangen
opgeworpen stralen
van het bovenste schijnen
waar het water
zijn stromen laat vallen
in het bekken
door droogte neergelegd
geeft de wind zich over
met stormende woede
in weerloos vervagen
In het licht gevangen
opgeworpen stralen
van het bovenste schijnen
waar het water
zijn stromen laat vallen
in het bekken
door droogte neergelegd
geeft de wind zich over
met stormende woede
in weerloos vervagen
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Woensdag, maart 05, 2008 10:02 |
| Prachtige poëzie met een hele diepe inhoud... Lieve groet, switi lobi |
|
| honingbijtje: | Zaterdag, maart 01, 2008 13:02 |
| Dieprakende poëzie, gaat door merg en been. liefs honingbijtje |
|
| Odypody: | Zaterdag, maart 01, 2008 11:49 |
| Prachtig van eenvoud Gr.Ody | |
| De kleine Vos: | Zaterdag, maart 01, 2008 11:06 |
| diepzinnig en mooi Lieve groet sonia | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, maart 01, 2008 09:19 |
| graag gelezen gr.janny |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, maart 01, 2008 05:01 |
| stormachtig lieve groet Cobie |
|
| japonica: | Zaterdag, maart 01, 2008 00:59 |
| Ik moest deze volzin wel 3 x lezen voor het kwartje viel. Het dendert voorbij !!! maar dan heb je ook iets. Mooi hoor !!! Liefs Jap |
|
| ela: | Zaterdag, maart 01, 2008 00:40 |
| Je bent weerloos als de dingen vervagen,alleen de rivier blijft stromen zonder verlies. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dichterbij | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||