tram 3
tram 3
het is mistig en koud
we rijden opnieuw
een leven
zwart omrande ogen in
een oud gelaat
verwelken in de vluchtigheid
van het bestaan
een rode arm omklemd
een bos gele tulpen
verwacht ze nog steeds
de liefde van het moment
keer op keer zoals een
tram zijn route rijdt ?
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Zondag, maart 02, 2008 18:31 |
| zolang hoop de bloemen kleurt...droef troosteloos ...mooi in beeld gebracht liefs kerima ellouise |
|
| lommert: | Zondag, maart 02, 2008 17:58 |
| het leest zeer eenzaam, uitzichtloos...maar dat is de bedoeling...sterk schrijven;) liefs willem |
|
| Innerchild: | Zondag, maart 02, 2008 13:51 |
| En toch, tegen beter weten in, blijven hopen ... Herkenbaar gevoel ! Liefs, Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: janakinatha dasa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||