Ik sta hier elke dag alleen
Ik sta hier elke dag alleen
Met al die duivels om mij heen
Als engel door God verlaten
Tussen mensen die mij haten
Niets is nu nog als eens voorheen
Zonder een vlerk van kop tot teen
Liggend tussen die soldaten
Die met mij vochten als maten
Luidkeels eindigend in geween
Wachtend op ener gedenksteen
Tandeloos stijf vol kogelgaten
Waar het hart niet mee mocht praten
Trots het vrede bracht ondereen
In het leven voor iedereen
Want hun bommen en granaten
Brachten ons de democraten
Met al die duivels om mij heen
Als engel door God verlaten
Tussen mensen die mij haten
Niets is nu nog als eens voorheen
Zonder een vlerk van kop tot teen
Liggend tussen die soldaten
Die met mij vochten als maten
Luidkeels eindigend in geween
Wachtend op ener gedenksteen
Tandeloos stijf vol kogelgaten
Waar het hart niet mee mocht praten
Trots het vrede bracht ondereen
In het leven voor iedereen
Want hun bommen en granaten
Brachten ons de democraten
Reacties op dit gedicht
| white angel: | Maandag, maart 03, 2008 15:48 |
| erg mooi omschreven, vol emoties. |
|
| ela: | Maandag, maart 03, 2008 11:02 |
| Mooie beschrijving van de gruwel tijdens de oorlog, het geeft een zachter gevoel aan een verhaal over gevallen helden. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||