de lente walst
Treurwilgen kondigen de lente aan
in veelbelovend lichtgroen
terwijl de lucht danst
van grijs naar lichtblauw
en van wit naar antraciet
De loofkruinen kaal wiegen
in witte vlokken de dwarrelen
heel even roept de winter
maar regen stroomt snel
en lente wast zichzelf
Langzaam komt er weer kleur
in de dagen binnen
bloemen geuren zachtjes
terwijl de storm net is geluwd
en alles groiet weer
Ze komt er aan....
Reacties op dit gedicht
| spirit of freedom: | Donderdag, maart 06, 2008 07:58 |
| Ja lommert, treurwilgen zijn ook mijn lievelingsbomen. Verder heb ik weinig met bomen eigk. Maar de lente, hij komt er eindelijk aan en dat staat hier prachtig verwoord. Liefs, Spirit of freedom |
|
| lommert: | Woensdag, maart 05, 2008 10:02 |
| treurwilgen...ze zijn zo mooi..verliezen als laatste de bladeren en hebben ze als eerste...dat is mijn gevoel bij die mooie boom...dit las ik graag...liefs willem |
|
| Gert: | Woensdag, maart 05, 2008 09:18 |
| Wat een heerlijk schrijven Mieke. Mooiiiiiiiiiiiiii:D Liefs van mij |
|
| switi lobi: | Woensdag, maart 05, 2008 09:16 |
| Ja en het voelt licht, in ieder woord... Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||