Gesloten kristal
ik zag de waarheid dansen op het ijs
haar ontging de glimlach van de zon
dunner werd het kristal
waarop zij geloofde in de eeuwigheid
koud water nam haar op
zakte af naar verre diepte
weg van mijn blikveld
en al mijn weten
waar ik zwijg
ontbreekt niet de kennis
maar de moed te vechten
tegen draken die onzichtbaar zijn
of berust ik
in de weet
dat nu betere tijden
de kus zijn op mijn toekomst
kristal der koude sluit
op dat ik eindelijk kan en mag vergeten
wat vele zilt heeft gezogen
uit de kelken van mijn hart
***Wim****