Ik hoorde iets in jouw hese stem
Ik hoorde iets in jouw hese stem
Dat klonk als een laatste levens rem
Zodat ik zelf niet meer spreken kon
Verblind door die laatste winterzon
Enkele woorden en wat gehijg
Was het angstig toelonkten verzwijg
In zijn stil aller laatst avond woord
Toen hij verdween door de hemelpoort
Dan sloten zijn lippen zich met klem
Maar was dit eigenlijk nog wel hem
Hij die eens lag aan mijn levensbron
Waar voor mij het ademen begon
Lag hier nu zonder lach dood en stijf
Te wachten op zijn nieuw verblijf
Voor hem zijn aller laatste rustoord
Voor mij weer een nieuw bedevaartsoord
Dat klonk als een laatste levens rem
Zodat ik zelf niet meer spreken kon
Verblind door die laatste winterzon
Enkele woorden en wat gehijg
Was het angstig toelonkten verzwijg
In zijn stil aller laatst avond woord
Toen hij verdween door de hemelpoort
Dan sloten zijn lippen zich met klem
Maar was dit eigenlijk nog wel hem
Hij die eens lag aan mijn levensbron
Waar voor mij het ademen begon
Lag hier nu zonder lach dood en stijf
Te wachten op zijn nieuw verblijf
Voor hem zijn aller laatste rustoord
Voor mij weer een nieuw bedevaartsoord
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, maart 08, 2008 17:51 |
| In stilte jouw verwoording gelezen Jean-Paul. Vriendschappelijke groet, sunset |
|
| less - no more: | Zaterdag, maart 08, 2008 10:26 |
| mooi sereen heel veel sterkte JP warme groet, Jan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||