Afscheid
Afscheid
Een vogel boven dauwend gras
Een leven lang vrij en ver gevlogen
Onbegrijpelijk dat je er plots niet meer was
En in je volle vlucht van mij bent weggezogen.
Een glinsterende straal op het gras als zilveren draad
Houdt ons nog steeds bij elkaar
Laat niet los mijn liefste maat
Jouw afscheid valt me o zo zwaar.
Bij het aanbreken van iedere nieuwe dag
Bij het zien van een vogel onder een opkomende zon
Strek ik mijn armen naar je uit
En vloog met je mee, als ik het kon.
wielraes@live.nl
Reacties op dit gedicht
| sensi: | Dinsdag, maart 11, 2008 15:20 |
| Droevig, emotioneel .. Erg mooi geschreven! Liefs |
|
| switi lobi: | Dinsdag, maart 11, 2008 10:28 |
| Jouw afscheid is prachtig en jouw verlangen groot... mooie herkenbare woorden. Lieve groet, switi lobi |
|
| less - no more: | Dinsdag, maart 11, 2008 09:38 |
| zielsmooi geschreven, bewogen in het lezen. vooral je slotregel .... en vloog met je mee, als ik het kon. liefs Jan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wiel raes | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||