Het eind
de nacht valt om me heen
dwaal door schaduwen
van oude bomen
het kraken van dode bladeren
telt het slaan van mijn
gebroken hart
achter mij loopt een spoor
van een lange diepe zucht
een voorbijgaande gedachte
zo struin ik verder
langzaam af
naar het eind
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Zaterdag, maart 15, 2008 09:05 |
| het is van de trieste..maar vandaag ga ik je feliciteren..van harte Richard..vele jaren ..enz ..enz;) stevige groet willem |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, maart 14, 2008 15:32 |
| droef maar erggggggggg mooi geschreven! liefs kerima ellouise |
|
| lonely 1: | Vrijdag, maart 14, 2008 11:14 |
| droevig maar weer heel mooi verwoord, liefs en knuffel, hilde xxxx |
|
| Gert: | Vrijdag, maart 14, 2008 10:58 |
| Zwaaaaaaaaaaaaar. Oké oké, wel mooi geschreven;) |
|
| rovago: | Vrijdag, maart 14, 2008 10:37 |
| Diep droef goed verwoord. Groetjes. Roger |
|
| sunset: | Vrijdag, maart 14, 2008 10:10 |
| Eenzame droefheid zet je hier neer. Groetjes, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||