Een bedwelmende oostenwind
blaast zijn hypnotiserende gedachten
langs koele rotsen en wuivende olijfbomen.
Meeuwen verliezen zich
in beeldende wolken
vormende een stoet
van witte vergezichten.
In de verte zinkt de zon
in zee, in nacht, in andere handen.
En de regen, zij valt
met regelmatige tred
op het ritme van haar hart.
appelboom: | Zondag, maart 16, 2008 19:52 |
Wat een subliem schrijven, Edwin! Prachtig dit. Liefs en een mooie avond, Vicky |
|
Hilly N: | Zondag, maart 16, 2008 19:32 |
Mooi , heel mooi. Groet van Hilly |
|
kerima ellouise: | Zondag, maart 16, 2008 19:26 |
om je in te verliezen...niet alleen de vergezichten maar ook in de wending van regen... weer ademzuchtend gelezen ! liefs kerima ellouise |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 maart 2008 | ||
Thema's: |