Er was alleen de stilte nog....
Ik had mijn leven voor jou gegeven
ik gaf je alle liefde die ik had in mij
er telde niets anders meer
het was alleen maar jij
Dat ik zielsveel hield van jou
dat kun jij ook beamen
maar je kon niet of je wilde niet
jij wou geen leven samen
Je ging en keerde niet meer weer
er was alleen de stilte nog
ik huilde tijden aan een stuk
maar zie ik overleefde toch
Maar toen je gisteren voor mij stond
voelde ik opnieuw die pijn
er is niets meer van wat er toen bestond
jij zal voortaan een vreemde zijn.....
ik gaf je alle liefde die ik had in mij
er telde niets anders meer
het was alleen maar jij
Dat ik zielsveel hield van jou
dat kun jij ook beamen
maar je kon niet of je wilde niet
jij wou geen leven samen
Je ging en keerde niet meer weer
er was alleen de stilte nog
ik huilde tijden aan een stuk
maar zie ik overleefde toch
Maar toen je gisteren voor mij stond
voelde ik opnieuw die pijn
er is niets meer van wat er toen bestond
jij zal voortaan een vreemde zijn.....
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Zondag, maart 16, 2008 20:36 |
| Zo kan dat gaan.....mooi geschreven door jou! Liefs, Will |
|
| anne(19): | Zondag, maart 16, 2008 15:11 |
| Heel mooi geschreven en erg herkenbaar Liefs anne |
|
| Windwhisper: | Zondag, maart 16, 2008 14:15 |
| Hier word ik stil van lieve groet Cobie |
|
| *ann: | Zondag, maart 16, 2008 13:53 |
| herkenbaar, heel mooi.. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: soulsister | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||