A.L.S 2
A.L.S 2
Als er geen hoop meer is hunker je naar een wonder
Ooit eens veranderde Jezus water in goede wijn
Maar voor jou mijn lieve arme donder
Wenste ik dat het woordje als er niet meer zou zijn.
Want op die bruiloft vertelden je ogen
Over geluk onder een stralende zon
Bij alles wat je uitstraalde had zelfs niet gemogen
Dat je nog een slokje water drinken kon.
Niets kon meer
Je leefde verder van dag tot dag
Maar verwonderd was ik keer op keer
Dat ik in jou steeds meer de kracht van leven zag.
wielraes@live.nl
Als er geen hoop meer is hunker je naar een wonder
Ooit eens veranderde Jezus water in goede wijn
Maar voor jou mijn lieve arme donder
Wenste ik dat het woordje als er niet meer zou zijn.
Want op die bruiloft vertelden je ogen
Over geluk onder een stralende zon
Bij alles wat je uitstraalde had zelfs niet gemogen
Dat je nog een slokje water drinken kon.
Niets kon meer
Je leefde verder van dag tot dag
Maar verwonderd was ik keer op keer
Dat ik in jou steeds meer de kracht van leven zag.
wielraes@live.nl
Reacties op dit gedicht
| ChantalW: | Woensdag, april 09, 2008 20:38 |
| Heel herkenbaar, mooi geschreven! Sterkte Liefs. |
|
| honingbijtje: | Donderdag, maart 20, 2008 16:26 |
| Een mooi gedicht over een leleijk ding. Je bewogenheid spreekt hier boekdelen. Ik wens jullie heel veel liefde en sterkte met deze ziekte. liefs honingbijtje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wiel raes | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||