Afscheidskussen
Afscheidskussen
nog te vroeg
voor drukte
op het bijna
leeg station
de trein wacht
op het sein
de spanning
trekt hun aan
dikke tranen in
verbeten lippen
afscheidskussen
rukken liefde los
vaarwel mijn hart
en wuiven uit
elkaars gezicht
tot morgen schat
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Vrijdag, maart 15, 2002 19:36 |
| Je gedicht leest als een climax van verdriet, die door de laatste regel instort, alsof ik me liet beetnemen door die climax. Knap gedaan. Groeten. |
|
| Sheena: | Woensdag, maart 13, 2002 21:16 |
| dat ... tot morgen ... stelde mij gerust ... *knipoog* Sheen |
|
| Driegeetjes: | Woensdag, maart 13, 2002 20:36 |
| Gelukkig hebben we dan treinvertragingen... Ik zou zo naar het station willen rennen! :o)x Genoten, Laurens! DrieGeetjes |
|
| waterval: | Woensdag, maart 13, 2002 20:36 |
| aandoenlijk.... mooie "prent"... | |
| free: | Woensdag, maart 13, 2002 13:39 |
| k ga nooit met de trein... | |
| Anouck ( Almost me): | Woensdag, maart 13, 2002 13:28 |
| Prachtig toch...die verliefde stelletjes te zien afscheid nemen op het station... Ik weet wat het is...en hoe smachtend die afscheidskus kan zijn. Weerzinwekkend goed verwoord! Liefs, |
|
| sammy de zutter: | Woensdag, maart 13, 2002 13:27 |
| heerlijk he :) Groetjes .. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||