Ik wijs wijzelijk met mijn vingertje elke dag
Sta voor de spiegel elk minpuntje wegwerkend
Een streling van mijn ziel aan mijn eigen zelf
Spontaan beginnen de tranen door mijn ogen te rollen
Ik denk dat ik fout ingeschat heb wat ik wel kan
Ben vallend in een steeds dieper wordende kuil
Daar waar duisternis mijn leven zal controleren

Vertel hoe het anders moet verval niet in herhaling
Alles wat jij opwerpt moet jij ook steevast raken
Ik ben zo liefdevol zie dan al die haat die ik draag
Kan loze dreigementen oneindigend blijven plaatsen
Kruipend door de modder word ik grondig bekeken
Is alles wel in orde of eindigt het in een grote chaos
Brand jouw lippen maar niet meer aan mijn woorden

Noem mij een dwaler of een zwerver het laat me koud
Geen zicht op een oplossing of waarschuwingen erover
Stop eens alles is vergeefs geworden door jouw afgunst
Jouw hele toekomst basseren op een sterk voorgevoel
Dansend met de duivel word ik een waar godsgeschenk
Verlies mijzelf opnieuw in de strijd om de hemelse troon
Wat blijft er nog over van mijn karma als ik niet verander