de laatste vorst
de morgen
koud
zo koud
dat nevelsluiers
over velden zweven
windstil en krachtloos
zich niet bewegen
de zon
laag
zo laag
verborgen achter bomen
stijgt zij
voorzichtig naar omhoog
wil wereld warm belonen
de bladeren
stijf
zo stijf
van vorst omzoomd
met witte parels dauw
die door een zonneschijn bekroond
kristallen druppels worden.
sunset 28-03-2008
Reacties op dit gedicht
| Dianna: | Vrijdag, maart 28, 2008 23:03 |
| Je kan het je zo voorstellen. Héél graag gelezen. Liefs Dianna |
|
| CBR: | Vrijdag, maart 28, 2008 12:59 |
| Prachtig geschreven Sunset. liefs cbr |
|
| lommert: | Vrijdag, maart 28, 2008 09:53 |
| ik hou van deze woorden die ik lees...stevige groet van mij willem |
|
| SoulGirl: | Vrijdag, maart 28, 2008 09:13 |
| Mooi geschreven, zie het helemaal voor mij. Liefs! |
|
| verhavert: | Vrijdag, maart 28, 2008 09:02 |
| prachtig beeldend mooi geschreven liefs |
|
| lonely 1: | Vrijdag, maart 28, 2008 08:56 |
| prachtig gedicht, helaas hier zelfs geen waterig zonnetje maar een grijze hemel, liefs en knuffel, hilde |
|
| roosjerood: | Vrijdag, maart 28, 2008 08:23 |
| prachtig , het mooi van de vorts in parelende letters beschreven | |
| Windwhisper: | Vrijdag, maart 28, 2008 08:20 |
| Prachtige poezie...het laat even mijn gedachten gaan naar kristallen dauwdruppels in de morgen Lieve groet Cobie Goede morgen Sunset Ingo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||