wit fragiel
een sneeuwvlokje
onstaat op duizenden meters
het komt los van de rest
het valt en dwarrelt
terwijl de wind er mee speelt
op weg naar de grond
die eerst zo ver weg lijkt
maar zo vlug dichter komt
sneller dan verwacht
het landt
het blijft roerloos liggen
en verdwijnt uiteindelijk
in het niets
onstaat op duizenden meters
het komt los van de rest
het valt en dwarrelt
terwijl de wind er mee speelt
op weg naar de grond
die eerst zo ver weg lijkt
maar zo vlug dichter komt
sneller dan verwacht
het landt
het blijft roerloos liggen
en verdwijnt uiteindelijk
in het niets
Reacties op dit gedicht
| shyness: | Zaterdag, maart 08, 2003 21:32 |
| wow egt wel zalig | |
| Laurens Windig: | Donderdag, maart 14, 2002 18:56 |
| Echt mooi en doet me iets! | |
| Sheena: | Woensdag, maart 13, 2002 21:05 |
| brrrrrrrr ....... kmoet snel lezen en kijken anders ist gesmolten ..... Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Chaotique | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||