ook dan blijft liefde
niet begrijpend weggeschoven
het glas met zoete wijn, daarrond de hand
die stenenzwaar gevallen lag
en om ons heen wordt het al dag
maakt donkerder ‘t gezicht
in ’t eerste licht
maar reeds sluipt er een glans
zich scheppend diep in ons
groeiend – de boze blik te zwaar -
tot het zich uit de ogen stort
en achterlaat in elk gelaat
glanzende streepjes licht
die ‘k niet wil wissen en dan
kijk jij mij aan
leun j’ in mijn kus
en stopt ‘t gezwijg .
sunset 30-03-2008
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Zondag, maart 30, 2008 20:30 |
| mooie warme woorden... groet moongirl1982 |
|
| verhavert: | Zondag, maart 30, 2008 18:34 |
| prachtig nog een mooie zondagavond liefs martine |
|
| kerima ellouise: | Zondag, maart 30, 2008 15:58 |
| een heerlijk leunen in ogen, schrijft licht neer, de bui in''t glas achterlatend... stijgend mooie powezie! liefs kerima ellouise |
|
| remie: | Zondag, maart 30, 2008 14:50 |
| aaaaahhhh wat een heerlijkheid, hier zwemel ik bij weg...wat ben je toch een zalig liefdesdichter...liefs remie | |
| lonely 1: | Zondag, maart 30, 2008 13:25 |
| P R A C H T I G !!! laatste strofe is echt fantastisch (de rest ook hoor:)) liefs en knuffel, hilde |
|
| 1_2_tree: | Zondag, maart 30, 2008 13:16 |
| oooh leuk dit: j'' hahah geweldig gedicht :D |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||