Roeibootje
klein roeibootje op de grote zee
zonder peddels
enkel ik
heldere hemel heeft afscheid genomen
duistere nacht neemt haar plaats in
word vergezeld door de sterren
die in grote getallen aanwezig zijn
en het water dat golft laat schitteren
het wiegt mij in een diepe droom
zonder bestemming of doel
gewoon dobberend over het leven
wat vloeibaar lijkt te zijn
en door mijn vingers glipt
zonder peddels
enkel ik
heldere hemel heeft afscheid genomen
duistere nacht neemt haar plaats in
word vergezeld door de sterren
die in grote getallen aanwezig zijn
en het water dat golft laat schitteren
het wiegt mij in een diepe droom
zonder bestemming of doel
gewoon dobberend over het leven
wat vloeibaar lijkt te zijn
en door mijn vingers glipt
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, maart 31, 2008 20:28 |
| Je moet altijd en overal je eigen stuurman zijn en leven, niet je laten leven. Tonend, delend. Groetjes, sunset |
|
| lonely 1: | Maandag, maart 31, 2008 16:29 |
| wanneer je je vingers niet te hard sluit, kan je het leven vrij laten leven en ontglipt het je niet, heeel mooi dit, liefs en knuffel, hilde xxxx |
|
| Windwhisper: | Maandag, maart 31, 2008 00:30 |
| Little ship keep sailing Kuzzzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||