Het boommonster....
Onthoofd,ontmaagd,verkracht,
met de kettingzaag.
Dertig jaar treuren
kroop in zijn lijf.
Zijn kop viel in het gras.
Hij leek op een lief monster.
Nu hebben we een verhouding.
Hij trekt bekken en ik bek tegen.
Ik ga hem soigneren,eren en later cremeren.
Het radeloos venster teurt mee.
Daar sliep ze.
Het was haar treurwilg.
Helaas,haar cremeren
was een vergissing in de tijd.
Bokki46
Reacties op dit gedicht
| _Lieverdje_: | Donderdag, april 03, 2008 07:04 |
| prachtig geschreven liefs |
|
| ninodepino: | Maandag, maart 31, 2008 23:15 |
| :)heet! liefs, nino. |
|
| Dreamlover: | Maandag, maart 31, 2008 21:21 |
| Hmmmm hier houd ik wel van. Liefs Dreamlover |
|
| Windwhisper: | Maandag, maart 31, 2008 21:16 |
| indrukwekkend hoor lieve groet Cobie |
|
| verhavert: | Maandag, maart 31, 2008 21:11 |
| wat een inhoud wat een prachtschrijven mooie avond nog bokkie liefs martine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bokkie46 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||