als ik hun vervloeken kon
door duisternis omringt
ziet niemand mijn ziel verminkt als die is
de grond zakt onder mijn voeten weg
ik wens dat ik alles kon vergeten
pijn giert door mijn lijf
alles is voor mij al verloren
met zware ketens door het leven gelopen
met de zweep gedwongen
nu moeten ze mijn wraak voelen
vervloeken zal ik ze
totdat ze dezelfde vernedering voelen
duizenden pijnen zou ik hun laten lijden
als ik hun vervloeken kon.
ziet niemand mijn ziel verminkt als die is
de grond zakt onder mijn voeten weg
ik wens dat ik alles kon vergeten
pijn giert door mijn lijf
alles is voor mij al verloren
met zware ketens door het leven gelopen
met de zweep gedwongen
nu moeten ze mijn wraak voelen
vervloeken zal ik ze
totdat ze dezelfde vernedering voelen
duizenden pijnen zou ik hun laten lijden
als ik hun vervloeken kon.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, april 02, 2008 17:14 |
| Weet je, wraak heeft nog nooit voldoening gegeven. Iemand vergeven is doet degene die je vergeeft soms veel meer pijn dan eender welke wraak. Liefs, sunset |
|
| Windwhisper: | Woensdag, april 02, 2008 16:28 |
| ken je het boemerang effect niet doen hoor dat vervloeken, het komt dan dubbel en dwars op je eigen levensbordje terug, terecht Lieve groet Cobie |
|
| vat: | Woensdag, april 02, 2008 14:02 |
| dan is het maar goed dat je dat niet kan | |
Over dit gedicht
| Auteur: mixxi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2008 | ||
| Thema's: | ||