onderbroken
onderbroken
ik hoop
dat je beseft
hoe mijn voelen wankelt
en dat terwijl
voeten dragen
de enige stappen
mij verder onderuit halen
als een achtergebleven kind
langs de lijn
wachtend
tot de streep
het zicht vertrouwd
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, april 07, 2008 17:36 |
| Gewoon schitterende gevoelsverwoording. Liefs en knuf, sunset |
|
| Gert: | Maandag, april 07, 2008 13:49 |
| Dit doet ze verloren aan. Wel erg mooi en sterk beschreven. Liefs, Gert |
|
| Quicksilver: | Maandag, april 07, 2008 12:15 |
| In dragende voetstappen van het leven! Bijzonder mooi en diep geschreven! Fijne dag lieve Maria knuff...Dicky |
|
| Oorlam: | Maandag, april 07, 2008 10:09 |
| ...aaaitje dan maar!:D | |
| lommert: | Maandag, april 07, 2008 07:51 |
| daar is het het beste lopen..in overdenken....rakende woorden...liefs van mij en goede morgen wilem |
|
| Artifex: | Maandag, april 07, 2008 06:52 |
| Deze keer alleen een warme knuffel voor jou.... Liefs, Artifex. |
|
| appelboom: | Maandag, april 07, 2008 02:50 |
| Deze gaat diep, Fortuna ... knap hoe je dit zo kan verwoorden! Liefs en welterusten, Vicky |
|
| Windwhisper: | Maandag, april 07, 2008 00:50 |
| wohhhh dit doet me even een traan wegwimperen lieve groet Cobie kuzzz Slaap lekker Fortuna |
|
| ela: | Maandag, april 07, 2008 00:44 |
| Aan alles komt altijd een einde en de prijzen worden an de meet gedeeld. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fortuna |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2008 | ||
| Thema's: | ||