Samen
Zij die mij laat reizen
naar steden hier ver vandaan
Dat ik mijn ogen durf te sluiten
ik zie wel waar we heen gaan
Angst is niet langer aan de macht
verdriet lijdt mijn voeten niet meer
En al is er niks veranderd
het doet gewoon veel minder zeer
En zelfs wanneer de lucht zachtjes huilt
wil ik echt blijven bestaan
De wereld is oneerlijk
maar met jou kan ik het aan
[24]
naar steden hier ver vandaan
Dat ik mijn ogen durf te sluiten
ik zie wel waar we heen gaan
Angst is niet langer aan de macht
verdriet lijdt mijn voeten niet meer
En al is er niks veranderd
het doet gewoon veel minder zeer
En zelfs wanneer de lucht zachtjes huilt
wil ik echt blijven bestaan
De wereld is oneerlijk
maar met jou kan ik het aan
[24]
Reacties op dit gedicht
| *blackeyes*: | Zaterdag, mei 24, 2008 10:52 |
| Whow.. die is echt zo verschikkelijk mooi! =D liefs (K) |
|
| sunset: | Maandag, april 07, 2008 16:55 |
| Steunend delend mooi. Liefs, sunset |
|
| Gewoon Amy: | Maandag, april 07, 2008 12:38 |
| Mooi! Inderdaad fijn als je zo''n goede vriend(in) hebt! liefs amy |
|
| switi lobi: | Maandag, april 07, 2008 10:41 |
| Het is heerlijk als je zo een vriendschap hebt, prachtig! Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Luna( ) | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2008 | ||
| Thema's: | ||