Zilt verleden
Zilt verleden
was mijn ongenoegen
trouwer dan de stem in mijn hart
waarom dan breekt het zilt
in golven uit spiegels van het verleden
ik voel het blauw
proef het rood
hoor in de nacht
het stille snikken van een kind
angstig onbegrepen
verscholen in de uithoek van een bed
knaagt de honger
maar het ventje geeft geen krimp
later als ik groot ben
zal ik ze leren
ze zullen voelen
de pijn die ik voelde
maar ze stierven
allen
voor het kind volgroeide
alleen de haat bleef leven
samen met de man
die bleef zitten
met duizend vragen
en...... geen enkel antwoord
***Wim****
trouwer dan de stem in mijn hart
waarom dan breekt het zilt
in golven uit spiegels van het verleden
ik voel het blauw
proef het rood
hoor in de nacht
het stille snikken van een kind
angstig onbegrepen
verscholen in de uithoek van een bed
knaagt de honger
maar het ventje geeft geen krimp
later als ik groot ben
zal ik ze leren
ze zullen voelen
de pijn die ik voelde
maar ze stierven
allen
voor het kind volgroeide
alleen de haat bleef leven
samen met de man
die bleef zitten
met duizend vragen
en...... geen enkel antwoord
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Dinsdag, april 08, 2008 09:00 |
| ja vele vrgen blijven onbeantwoord knufleifs--hiljaa-- |
|
| Gewoon Amy: | Dinsdag, april 08, 2008 08:40 |
| Heftig en rakend, jouw gedicht. Sterkte! liefs amy |
|
| Quadesh: | Dinsdag, april 08, 2008 08:38 |
| 1000 vragen en geen antwoorden erg frustie, maar haat verteert je en het lijkt me dat dat niet de bedoeling kan zijn. kus | |
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2008 | ||
| Thema's: | ||