Verleden van goud
Verleden van Goud
Aarzelend leg ik mijn hand
in die van jou
neem jij me mee
naar een stukje verleden
spreken we woorden
die al zijn uitgesproken
Dansen cirkels
op een plaats waar we
allen samenkomen
delen herinneringen
terwijl onze kinderen spelen
verenigen onze dromen
Huilen gouden tranen
op bronzenbeelden
hebben het geschrift
opgeschreven
en delen we voor altijd
het grootste gemis
Omdat het gewoonweg
niet anders is.
Aarzelend leg ik mijn hand
in die van jou
neem jij me mee
naar een stukje verleden
spreken we woorden
die al zijn uitgesproken
Dansen cirkels
op een plaats waar we
allen samenkomen
delen herinneringen
terwijl onze kinderen spelen
verenigen onze dromen
Huilen gouden tranen
op bronzenbeelden
hebben het geschrift
opgeschreven
en delen we voor altijd
het grootste gemis
Omdat het gewoonweg
niet anders is.
Reacties op dit gedicht
| PatriciadP: | Donderdag, maart 14, 2002 20:39 |
| Dank je rudi, net als dat ik van jou gewend bent poeziegroetjes terugxx |
|
| lejaeghere rudi: | Donderdag, maart 14, 2002 20:31 |
| Dag, Patricia, zoals ik reeds van je gewoon ben, een gevoelig gedicht dat zeker de moeite waard is om gelezen en herlezen te worden. Poëziegroetjes, Rudi. | |
Over dit gedicht
| Auteur: PatriciadP | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||