de man op het paard
de nacht werd verlicht
door toortsen met licht gewicht
ridder reinaard
greep naar zijn zwaard
daar zijn lans gebroken werd
door ridder romke de pervert
de jonkvrouwen zwaaiden
naar hen
toen hun paarden draaiden
er scheen slechts suspense over te zijn
romke richtte zijn lans
en mompelde vloekwoorden in het frans
de tegenpartij
hield zich in de verte opzij
dan kwamen ze op elkaar af
maar wat was ridder romke laf
hij liet tijdens het rijden zijn lans dalen
waardoor het wapen in het hoofd van het dier zou verdwalen
het arme dier was gelukkig meteen dood
van het bloed zag de lans van romke helemaal rood
reinaard was gevallen in het zand
en voelde de botten breken van zijn rechterhand
reinaard was vanaf zijn geboorte rechtshandig
met zijn linkerhand was hij redelijk onhandig
toch kon hij daarmee zijn wapen
van de grond oprapen
nu leek originaliteit
de enige overlevingsmogelijkheid
het paard van romke draaide en kwam op reinaard af
misschien betekende dit zijn graf
maar reinaard deed het enige wat hij kon
terwijl hij verblind werd door de zon
hierdoor wist hij niet goed hoe
maar hij slingerde het zwaard toch maar naar romke toe
romke had een goed harnas zich niet veroorloofd
en werd door het draaiende zwaard zomaar onthoofd
zijn bloed spoot de lucht in
terwijl het lijf niet van het paard ging
een bloederige fontein
leek dit duel geworden te zijn
maar de spieren van het lijk trokken samen
waardoor zijn handen de lans nog steeds vastnamen
terwijl de lans daalde
leek het alsof het reinaard behaalde
maar net wat sneller
raakte de lans de grond
die zich vlak voor reinaards hoofd bevond
het lijk van romke werd uit het zadel gehesen
en gekatapulteerd naar een groepje jonge wezen
een fakkel viel op de grond
waardoor de tribune al snel in brand stond
en in minder dan een tel
verspreidde het vuur zich snel
gegil klonk
bij elke vonk
de geur van brandend vlees
was een stank die rond het dorpje rees
reinaard was omringd door vuur
het leek echt zijn laatste uur
het vuur zou ondanks het zand
hem herleiden tot een chip zo krokant
maar terwijl hij keek naar de hem omringende gruwelijkheid
bedacht hij snel een laatste mogelijkheid
hij greep de bloederige lans en stond recht
en ging met het vuur aan een gevecht
hij nam een aanloop rende snel naar het vuur
en smeet de punt van de lans op het laatste uur
in het zand van de piste
waarna hij meeging met zijn eind van de stok
en het vuur miste
maar oh wee
het viel hem echt niet mee
want achter de muur van vuur zag zijn oog
hun hulpzwaarden in een rek steken omhoog
zijn buik werd door vijf zwaarden doorboord
hij had zelfs geen tijd voor een laatste woord
dit was de historie van de grote brand
hopelijk vond u het interessant
door toortsen met licht gewicht
ridder reinaard
greep naar zijn zwaard
daar zijn lans gebroken werd
door ridder romke de pervert
de jonkvrouwen zwaaiden
naar hen
toen hun paarden draaiden
er scheen slechts suspense over te zijn
romke richtte zijn lans
en mompelde vloekwoorden in het frans
de tegenpartij
hield zich in de verte opzij
dan kwamen ze op elkaar af
maar wat was ridder romke laf
hij liet tijdens het rijden zijn lans dalen
waardoor het wapen in het hoofd van het dier zou verdwalen
het arme dier was gelukkig meteen dood
van het bloed zag de lans van romke helemaal rood
reinaard was gevallen in het zand
en voelde de botten breken van zijn rechterhand
reinaard was vanaf zijn geboorte rechtshandig
met zijn linkerhand was hij redelijk onhandig
toch kon hij daarmee zijn wapen
van de grond oprapen
nu leek originaliteit
de enige overlevingsmogelijkheid
het paard van romke draaide en kwam op reinaard af
misschien betekende dit zijn graf
maar reinaard deed het enige wat hij kon
terwijl hij verblind werd door de zon
hierdoor wist hij niet goed hoe
maar hij slingerde het zwaard toch maar naar romke toe
romke had een goed harnas zich niet veroorloofd
en werd door het draaiende zwaard zomaar onthoofd
zijn bloed spoot de lucht in
terwijl het lijf niet van het paard ging
een bloederige fontein
leek dit duel geworden te zijn
maar de spieren van het lijk trokken samen
waardoor zijn handen de lans nog steeds vastnamen
terwijl de lans daalde
leek het alsof het reinaard behaalde
maar net wat sneller
raakte de lans de grond
die zich vlak voor reinaards hoofd bevond
het lijk van romke werd uit het zadel gehesen
en gekatapulteerd naar een groepje jonge wezen
een fakkel viel op de grond
waardoor de tribune al snel in brand stond
en in minder dan een tel
verspreidde het vuur zich snel
gegil klonk
bij elke vonk
de geur van brandend vlees
was een stank die rond het dorpje rees
reinaard was omringd door vuur
het leek echt zijn laatste uur
het vuur zou ondanks het zand
hem herleiden tot een chip zo krokant
maar terwijl hij keek naar de hem omringende gruwelijkheid
bedacht hij snel een laatste mogelijkheid
hij greep de bloederige lans en stond recht
en ging met het vuur aan een gevecht
hij nam een aanloop rende snel naar het vuur
en smeet de punt van de lans op het laatste uur
in het zand van de piste
waarna hij meeging met zijn eind van de stok
en het vuur miste
maar oh wee
het viel hem echt niet mee
want achter de muur van vuur zag zijn oog
hun hulpzwaarden in een rek steken omhoog
zijn buik werd door vijf zwaarden doorboord
hij had zelfs geen tijd voor een laatste woord
dit was de historie van de grote brand
hopelijk vond u het interessant
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, april 10, 2008 21:19 |
| De man op het paard!Oei krachtig riddelijk gebeuren!!;) Dank je voor je lieve reactie! Liefs van mij Dicky |
|
| Marousia: | Donderdag, april 10, 2008 21:02 |
| Heel ridderlijk geschreven, zoals alleen jij het in jouw uniekheid kan verwoorden, man man wat geniet ik van je schrijfsels. Liefs van Marousia XX | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, april 10, 2008 13:50 |
| wat een verhaal | |
| Free@Bird: | Donderdag, april 10, 2008 13:27 |
| graag gelezen en zeker interessant! liefs, kerima |
|
| Elenore De Groote: | Donderdag, april 10, 2008 13:14 |
| Prachtig geschreven, wel heel veel beschrijvingen, maar geschiedenis (de Middeleeuwen) is soms moeilijk te volgen als je in deze tijd leeft. LIefs, Elenore xxx | |
| Oorlam: | Donderdag, april 10, 2008 13:02 |
| ridder romke de pervert? geniaal!;) | |
| red one: | Donderdag, april 10, 2008 12:34 |
| Ik vond het heel erg interresant :D alleen begrijp ik niet waarom het onthoofde lijk naar een groep wezen werd gekatapuleerd..? Groetjes Red |
|
| Windwhisper: | Donderdag, april 10, 2008 11:49 |
| het is me dus wat een echt ridderlijk gevecht werd het nou ook weer niet, maar ik las je weer graag Goede morgen Kuzzzz |
|
| vat: | Donderdag, april 10, 2008 10:59 |
| interessant wel maar luguber ook wel, heerlijk positief |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2008 | ||
| Thema's: | ||