Tussen niets en alles
Tussen niets en alles
als je tussen niets en alles
niets meer hoort
is het verleden
stil voorbij gegeaan
dan smaken tranen anders
doet pijn lang niet meer zo zeer
langzaam komt er ruimte
voor de waarde van je ik
de rimpels in de spiegel
lijken lang niet meer op scheuren in de ziel
je voelt vlinders in je buik
warmte in je hart
als je dan naar de wolken kijkt
verkleurt het grauw
in wit
en hemels blauw
dan is het hervonden
de rust in jou
***Wim****
niets meer hoort
is het verleden
stil voorbij gegeaan
dan smaken tranen anders
doet pijn lang niet meer zo zeer
langzaam komt er ruimte
voor de waarde van je ik
de rimpels in de spiegel
lijken lang niet meer op scheuren in de ziel
je voelt vlinders in je buik
warmte in je hart
als je dan naar de wolken kijkt
verkleurt het grauw
in wit
en hemels blauw
dan is het hervonden
de rust in jou
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Donderdag, april 10, 2008 20:00 |
| Hier lees ik het verkleuren van het grauw in wit en hemelsblauw.... Prachtig geschreven! Lieve groet, Will |
|
| Quadesh: | Donderdag, april 10, 2008 18:56 |
| die rimpels bij je ogen heten tegenwoordig lach rimpeltjes hoor. al grijns je me soms gewoon uit. (a). kuss | |
| arie: | Donderdag, april 10, 2008 17:23 |
| Gelukkig dat jij dit op tijd hebt leren zien Wim liefs, arie |
|
| honingbijtje: | Donderdag, april 10, 2008 16:08 |
| Een prachtige waarheid. liefs honingbijtje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2008 | ||
| Thema's: | ||