gloeiende genade

o lieve heer
hélp! er komt
een vulkáánuitbarsting aan
de kolkende lava staat
al tot aan de rand, zie
die roodgloeiende kratermond,
zo heet, zo vreselijk
heet oh grote god

moord! brand!

je hoort jezelf
gillen en schreeuwen
voelt aardschokken en
het trillend besef
wat de pijp uitgaan is

je overleefde
een bijna-dood-ervaring
met vlammend verlangen

zo mag de wereld
over een half uurtje
nogmaals vergaan

Geschreven door

spring-in-het-veld

Reacties op dit gedicht

spring-in-het-veld vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Elenore De Groote:	Dinsdag, april 15, 2008 13:47
:) ja, :) als je het overleeft wel ja ;) Liefs, Elenore xxx :)

sunset:	Donderdag, april 10, 2008 17:55
Mag het nog eens, en nog eens glimlacht Treffend beeldend neergezet. Liefs, (de hard werkende)sunset

88:	Donderdag, april 10, 2008 17:31
oei oei, dan had hij iets minder geluk :)

Oorlam:	Donderdag, april 10, 2008 17:23
Terug naar Pompei: de laatste rol van Charlton Heston..zie hem dood gaan..hmm:D

Over dit gedicht

Auteur: spring-in-het-veld
Gecontroleerd door: Sunflower
Gepubliceerd op: 10 april 2008
Thema's: [Natuur] [Natuur]