Een wandeling maakte ik in de stad
Ik wis ni wat ik kreeg
Ik wis ni wat ik had
Zo snel dat men hartslag steeg
Mooie ogen, blinkend als goud
Ik zag u, en jou was het wie ik zag
Ineens had ik het niet meer koud
Stond verstijft door ’t zien van uw mooi lach
Nieuwsgierig keek ik nog es naar de plaats waar je stond
Waar ik lachte naar jou
Waar de lippen bewogen van uw mond
Al zeggend dage van me hou
Maar jij stond daar niet meer
Een mes in men hart is wa ’k voelde
Ik keek nog es en nog ne keer
Snap niet wa gij bedoelde
Was ’t tegen mij dage da zei?
Of zeg ge tegen iedereen dage van hun hou?
Wrom overkomt dit juist nu mij?
Liet je me zomaar dan in de kou?
Een arm voelde ik om me heen
Draaide me om, en ik zag jou
Ik voelde me niet meer alleen
’t Werd zo warm, khad ’t ni meer koud
Je keek me diep in men ogen
En je zei dage me graag zag
Was ’t waar of was ’t gelogen?
Is dit nu echt da ze me graag mag?
Je kwam dichter tegen me aan
En je gaf me een kusje op men wang
Ik wis ni wat te doen, dus kbleef ma staan
Je was ’t meisje waarvan ik verlang
’t Bloedmooie meisje uit al men dromen
Ja jij ! Je maakte me altijd blij !
Was speciaal uit men dromen gekomen
Speciaal voor mij
Ceke