bellen drijven met gedachten
bellen met verloren dromen
zweven in de wind
jij hebt een volwassen lijf
maar je geest is nog een kind
onbegrepen in je omgeving
blaas jij graag de bellen weg
enkel in je eigen wereld
veilig terugetrokken, heel ver weg
soms zie ik je verdwalen
gedachten drijven in het sop
om de tijd weer te vergeten
het liefst houdt jij niet meer op
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Dinsdag, april 15, 2008 15:13 |
| Zeer knap verwoord en prachtige ntitel, groetjes, Y. |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, april 15, 2008 13:44 |
| mooi neergezet deze aparte, veilige wereld waarin tijd zich teruggetrokken heeft liefs kerima ellouise |
|
| sunset: | Dinsdag, april 15, 2008 11:40 |
| Prachtig-bijzonder, stil rakend je verwoording. Chapeau. Liefs, sunset |
|
| red one: | Dinsdag, april 15, 2008 10:21 |
| dit vind ik iets heel speciaals hebben Q, erg mooi! Liefs red |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2008 | ||
| Thema's: | ||