Rusteloos
Rusteloos, door pijn
opgejaagd
Benauwd in eigen lijf
Tranendal geschied
door wanhoop
van mensen uit heden
Komt samen in een
woordenstroom
van beklag en troosteloosheid
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Woensdag, april 23, 2008 13:04 |
| De massa en de benauwdheid is eigen aan het menselijk bestaan van de stress van alledag. Treffend geschreven! Liefs, Elenore xxx | |
| Marousia: | Dinsdag, april 22, 2008 22:01 |
| Het leest zo verdrietig. Maar zo mooi geschreven. Ik wens je heel veel sterkte en liefde op je pad. Liefs van Marousia | |
| Quicksilver: | Dinsdag, april 22, 2008 20:25 |
| Voor mij is dit herkenbaar verwoord! Wens je veel sterkte en liefs! Knuff...Dicky |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, april 22, 2008 08:43 |
| verdrietig schrijven, nooit vergeten dat de zon elke morgen weer opkomt en ook voor jou schijnt lieve groet Cobie Kuzzz |
|
| moonwoman: | Dinsdag, april 22, 2008 08:10 |
| herkenbaar, probeer toch perspectief te blijven zien... lieve groeten. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: RG888 |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2008 | ||
| Thema's: | ||