verdriet
verdriet
in het donker durf ik te huilen
wanneer niemand me stoort
in het donker durf ik te zeggen
wat overdag niemand hoort
duizend tranen op mijn gezicht
die verdwijnen in het licht
al mijn woede moet eruit
proef de zout op mijn gezicht
in het donker kan ik huilen
zonder angst, zonder spijt
in het donker kan ik zeggen
wat overdag niemand begrijpt
in het donker durf ik te huilen
wanneer niemand me stoort
in het donker durf ik te zeggen
wat overdag niemand hoort
duizend tranen op mijn gezicht
die verdwijnen in het licht
al mijn woede moet eruit
proef de zout op mijn gezicht
in het donker kan ik huilen
zonder angst, zonder spijt
in het donker kan ik zeggen
wat overdag niemand begrijpt
Reacties op dit gedicht
| girschwin: | Donderdag, april 24, 2008 13:54 |
| thanks davin ik zal er op letten:D | |
| ela: | Donderdag, april 24, 2008 00:49 |
| Zoveel verdriet dat in de stilte van de nacht geweend wordt.ela | |
| David Matser: | Donderdag, april 24, 2008 00:20 |
| Schitterend geschreven (''t is HET zout, trouwens;)) groetjes, David |
|
Over dit gedicht
| Auteur: girschwin | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2008 | ||
| Thema's: | ||