Vernieuwing
In 1990 stond ik dagen,
cement met de hand te draaien
Daar moet je niet naar vragen
het is tijd om uit te zwaaien
Grint, zand en water
het is Nu heel wat jaartjes later
Slootje, vijvers en de waterval
de helft verdween dus al
Dapper slaan ze met een moker stuk
we zijn best heel erg druk
Stap voor stap komt er verandering
verdwijnt alles van hoe het toen ging
Grond afgraven
heen en weer nu draven
Het terras zal worden gelegd
eerst trekken we de tuin dus recht
Hele grote brokken zwaar beton
anders wordt het, dan ooit begon
Reacties op dit gedicht
| anneke van dijk-ploeg: | Donderdag, april 24, 2008 09:24 |
| verandering kan verbetering zijn.. stilstand is acheruitgang... liefs, namaste, anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: doetsi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2008 | ||
| Thema's: | ||