Onstoffelijk
Ik verlang naar sterke armen
die me wiegen in een storm
Ik zoek een hand
die mijn tranen wegveegt zonder vragen
Zal ik ooit meer hebben
dan een vage schim die mijn gedachten kwelt
of blijf ik eeuwig dwalen
in het land van 'wat als' en 'misschien'
Iets tastbaars zou mooi zijn
maar het echte geluk
is toch onstoffelijk?
die me wiegen in een storm
Ik zoek een hand
die mijn tranen wegveegt zonder vragen
Zal ik ooit meer hebben
dan een vage schim die mijn gedachten kwelt
of blijf ik eeuwig dwalen
in het land van 'wat als' en 'misschien'
Iets tastbaars zou mooi zijn
maar het echte geluk
is toch onstoffelijk?
Reacties op dit gedicht
| Lone Dreamer: | Donderdag, oktober 16, 2008 20:28 |
| Als je nog lang zo doorgaat, begin ik nog te huilen... Zo pijnlijk herkenbaar en weeral ongelofelijk mooi. Ook een sterke laatste paragraaf met die vraagstelling... LSD |
|
| sunset: | Zaterdag, april 26, 2008 22:33 |
| Nou, misschien wil je wel te fel. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: silvertear | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2008 | ||
| Thema's: | ||