Waterschade
De vervuilde schim dook op vanuit haar
zuivere schepping, de man voor haar
vertrok een spier waardoor in één klap
zijn mystiek was verdwenen.
Met zijn volledige achilleshiel en zaligheid
probeerde hij zichzelf nog te redden maar
ter vergeefs want de kwestie in de dame
was wederom weer net zo snel weg als
verschenen.
Zonder een vuist te hoeven ballen
was hij vol door de mand gevallen.
Reacties op dit gedicht
| Ludy: | Dinsdag, april 29, 2008 17:50 |
| Zo mislopen mensen elkaar geregeld ja. Liefs, Ludy |
|
| Cornelia.dvw: | Dinsdag, april 29, 2008 16:34 |
| Te reaperen toch? Grt., Cornelia |
|
| ninodepino: | Dinsdag, april 29, 2008 14:06 |
| tjonge het ging er ruig aan teo! | |
| red one: | Dinsdag, april 29, 2008 14:01 |
| :) haha ik zie het voor me.. | |
| Quadesh: | Dinsdag, april 29, 2008 13:57 |
| zou t zeer hebben gedaan? liefs | |
| de nifter: | Dinsdag, april 29, 2008 13:53 |
| hehhehhe... die verrekte spier! | |
| Windwhisper: | Dinsdag, april 29, 2008 13:49 |
| het geeft te denken Lieve groet Cobie Kuzzz |
|
| Oorlam: | Dinsdag, april 29, 2008 13:45 |
| de schim had zich wel eens mogen wassen dan!:D | |
Over dit gedicht
| Auteur: Amon | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2008 | ||
| Thema's: | ||