De tijd stopt
en tikt weg met de seconde
verliest alle controle
het kan niet voorkomen
dat het wegvaagt,
gewoonweg verdwijnt
ik vraag je te blijven,
maar je reageert onwennig
en loopt weg
zonder iets te zeggen
zonder een spoort van geluid
na te laten
we verliezen elkaar
en ik verlies mezelf
aan de onwetendheid,
aan de dingen die zijn vergeten,
vergaan en verloren
ik schreeuw mezelf weg
en niemand zal me missen
omdat ik hier nooit bij heb gehoord
Anouk*jee: | Donderdag, mei 01, 2008 11:07 |
zo mooi! x |
|
kerima ellouise: | Woensdag, april 30, 2008 08:59 |
erg verloren gevoel, herkenbaar ook...mooi geschreven Veerle liefs kerima ellouise |
|
Auteur: Veerle_L | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 29 april 2008 | ||
Thema's: |