onlosmakelijk wij
en ik ben stervende
gebrandmerkt
door je zoen
sta ik ovor jou
met gloeiende handen
nader jouw zijn
strooi wat zout
op je kloppend hart
dat zich schuchter
een weinig naïef
met bloed volzuigt
wachtend
ik lach niet
in mijn gaan
misschien word ik
geleid door jou
of is het slechts
de wind over de velden
‘t beven van wespen
het zoemen van de koude
jouw geur
wat mij gebruikt
wat mij gebruikt
gebruikt jou mee.
sunset 30-04-2008
Reacties op dit gedicht
| Fari Sohi: | Woensdag, april 30, 2008 20:18 |
| Bijzonder mooi Sunset, nogsteeds poëtisch schrijf je de liefde op alle facetten en bedankt dat ik de sfeer van een dichter uit Nederland begin te begrijpen en voelen. Fijne koninginnedag gewenst voor jou vriend, Fari |
|
| MayadeBij*: | Woensdag, april 30, 2008 11:57 |
| okidoki :) ´solid as a rock´ (toch wel een favoriet nummertje van me) stalen hek eromheen.. booby-traps.. welkom! haha, x | |
| conan: | Woensdag, april 30, 2008 11:04 |
| adam , de aard-rode ,denk ik dan , de eerste man ... hoe krachtig dat bloedrood verlangen ... een wonde niet te stelpen , knap! liefs conan*** |
|
| hiljaa: | Woensdag, april 30, 2008 10:01 |
| ik denk zoals remie, prachtig weer knufliefs--hiljaa-- |
|
| remie: | Woensdag, april 30, 2008 09:35 |
| de liefde , wie schrijft er mooier dan jij....liefs remie ik aanbid je gedichten.... |
|
| lonely 1: | Woensdag, april 30, 2008 08:46 |
| het maakt me stil, ik vind het gewoon prachtig, liefs en knuffel, hilde |
|
| Windwhisper: | Woensdag, april 30, 2008 08:37 |
| poezie van een heel aparte klasse lieve groet Cobie Kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2008 | ||
| Thema's: | ||