gezanten
geleidelijk trok het woord zich terug
en stuurde steeds geringere gezanten
op de duur spraken we over
een boek dat we allebei niet hadden gelezen
en we lachten
ik wilde zo graag onze hazen
in het klaverveld laten spelen
maar het pondje was blijven steken
en van de overkant zagen we
alleen de saaie gevels
je woont toch nog in Gent ?
vroeg je nog
en ik was even bang
-want je lippen beefden-
dat je zou toevoegen
in dezelfde kamer waar we zolang
de liefde bedreven
als beesten
maar je vertrok
en wandelde met je hofhouding
van woorden
je leven in
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, mei 05, 2008 21:37 |
| Het leest ergens verdrietig...maar prachtig geschreven! Lieve groet van mij..knuff Dicky |
|
| conan: | Maandag, mei 05, 2008 13:30 |
| @Ludy , moest ponTje zijn , jij leest ook alles , ook de fouten , mooi ! ;) |
|
| Ludy: | Maandag, mei 05, 2008 13:23 |
| ''hofhouding van woorden'' Haha, dat ken ik ja. Maar dat pondje dat bleef steken, wat was dat? Een pondje worteltjes voor de konijnen? ;) Liefs, Ludy |
|
| kerima ellouise: | Maandag, mei 05, 2008 13:16 |
| wauwwwwwwwwwwww ...zucht...prachtig geschreven !!! liefs kerima ellouise |
|
| lommert: | Maandag, mei 05, 2008 11:47 |
| hoe prachtig en triest tegelijk je schrijven...dit is heel graag gelezen stevige groet van mij willem |
|
| lexx: | Maandag, mei 05, 2008 10:52 |
| ja :) je hebt beslist 1 fijne schrijftrant; catchy. | |
| honingbijtje: | Maandag, mei 05, 2008 10:48 |
| hoe triest ook, een genot om te lezen deze prachtige stijl. liefs honingbijtje |
|
| sunset: | Maandag, mei 05, 2008 10:34 |
| Wohw! Een voelbaar droef-melancholisch ''leesgenot''. Groetjes, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||