Terug
Gebleven ben ik zonder licht.
Woorden waren niet meer dichtbij.
Wat ontkwam was niet van mij.
De wachtende pijn was voorbij.
En verstopt lag ik in de schaduw van de droom
en vroeg ik de stilte
wat ik mocht verliezen
als ik niet meer
zou zoeken wat
ik niet meer geloven
wil.
Woorden waren niet meer dichtbij.
Wat ontkwam was niet van mij.
De wachtende pijn was voorbij.
En verstopt lag ik in de schaduw van de droom
en vroeg ik de stilte
wat ik mocht verliezen
als ik niet meer
zou zoeken wat
ik niet meer geloven
wil.
Reacties op dit gedicht
| Samekh: | Zondag, maart 17, 2002 02:22 |
| Ik weet niet wat je dan zou vinden, maar wel veel liefs van mij, want het is niet fijn om iemand te missen. Mooi omschreven overigens. Welterusten voor straks.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||