Verbod en stiekeme genot
verbod en stiekeme genot
ben bij je
in de zon waar
de sering haar
laatste kleuren zingt
het geel van hazelaar
naast blauwe regen
de zomer tot een
warm ontplooien dwingt
weet met jou
de kersenboom zij
bloesemde in tal van
jaren als een droom
de eerste pitten
vaak te zuur om door
te slikken maar het
verbod en stiekeme genot
haar leven is
gestopt in minder geven
de stam is toch gekapt maar
de herinneringen blijven leven
wil melker
11/05/2008
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zondag, mei 11, 2008 19:09 |
| intens verwoord knufliefs--hiljaa-- |
|
| hadassah: | Zondag, mei 11, 2008 12:39 |
| Hoe je natuur en liefde bij elkaar weet te brengen. Knap gedaan | |
| lonely 1: | Zondag, mei 11, 2008 11:22 |
| prachtig! liefs, hilde |
|
| sunset: | Zondag, mei 11, 2008 10:22 |
| Een indringende laatste strofe speciaal op deze dag wil (in een overigens liefdevol warm gedicht). Warme vriendschappelijke omarmende genegenheid, sunset (Ingo) |
|
| Hilly N: | Zondag, mei 11, 2008 09:22 |
| Prachtig! Groet, Hilly |
|
| remie: | Zondag, mei 11, 2008 07:33 |
| zalig wil dit te lezen...je bloesemt zo mooi...liefs remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||