Voor mijn dochter.
De pretoogjes van je vader,
ook jij goochelt graag met taal.
De mooie krullen van je moeder,
want als je dat van mij had was je kaal.
Je lach is van jezelf,
koester die want hij is prachtig.
de kalmte heb je van je weer van je ma,
want ik ben die niet machtig.
Ach, Lieve Robyn je wordt al zo groot,
dat is niet het wonder.
Maar wat je doet en hoe je bent,
dat, mooi kind, maakt je pas echt bizonder.
~Voor mijn dochter Robyn (spreek uit als Robin)~
ook jij goochelt graag met taal.
De mooie krullen van je moeder,
want als je dat van mij had was je kaal.
Je lach is van jezelf,
koester die want hij is prachtig.
de kalmte heb je van je weer van je ma,
want ik ben die niet machtig.
Ach, Lieve Robyn je wordt al zo groot,
dat is niet het wonder.
Maar wat je doet en hoe je bent,
dat, mooi kind, maakt je pas echt bizonder.
~Voor mijn dochter Robyn (spreek uit als Robin)~
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Dinsdag, mei 13, 2008 12:10 |
| Vertederend lief! Lieve groet, switi lobi |
|
| Ric Geedneth: | Maandag, mei 12, 2008 21:52 |
| Hier past maar een woord: mooi. Groetjes, Ric |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Maandag, mei 12, 2008 20:35 |
| de liefde van een ouder zo mooi verwoordt liefs Ria |
|
| Nummer 127: | Maandag, mei 12, 2008 19:33 |
| het is mooi hoe je aan jouw dochter hier hulde brengt dat ze ooit hetzelfde moge doen aan jou Nummer 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tom Witvis | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||