Rust.
Strakblauwe hemel, wuivend riet
akker, waar'k tevree naar kijk
niet dat ik hier ben geboren
ik ben 'n stadsmens op zoek naar rust
Vogels die, zwijgend, boven het maaiveld cirkel'n,
kijken minachtend op de verschrikker neer
hij heeft geen stem om te verheffen
mijn stem verhef ik zelden meer
Bewust verloochen ik mijn afkomst
zero stress, geen geraas
vogels die, zwijgzaam, boven het maaiveld cirkel'n
niemand die mijn naam hier kent
Nimmer wens ik terug te keren
naar de stad met al z'n zonden
strakblauwe hemel, wuivend riet
ik geniet
Eind'lijk rust gevonden
akker, waar'k tevree naar kijk
niet dat ik hier ben geboren
ik ben 'n stadsmens op zoek naar rust
Vogels die, zwijgend, boven het maaiveld cirkel'n,
kijken minachtend op de verschrikker neer
hij heeft geen stem om te verheffen
mijn stem verhef ik zelden meer
Bewust verloochen ik mijn afkomst
zero stress, geen geraas
vogels die, zwijgzaam, boven het maaiveld cirkel'n
niemand die mijn naam hier kent
Nimmer wens ik terug te keren
naar de stad met al z'n zonden
strakblauwe hemel, wuivend riet
ik geniet
Eind'lijk rust gevonden
Reacties op dit gedicht
| Lily May Parker: | Vrijdag, mei 16, 2008 10:03 |
| bijzonder mooi schrijven dit Tom liefs LilY may xxx |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Vrijdag, mei 16, 2008 09:40 |
| de rust van -zijn- ja op je plek prachtig verwoord liefs Ria |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, mei 16, 2008 09:03 |
| Nou dan ben je op je plaats lieve groet Cobie mooi dit |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tom Witvis | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||