De mol
wat een hopen in mijn tuin
een mol bakt het weer bruin
de Alpen rechts, de Pyreneeën links
ze is nu bezig aan het bouwen van de Sfinx
dit word me te veel, geef mijn spade
als ik ze kan vangen zal ik ontladen
reeds zes weken aan een stuk door
probeer ik haar te vangen, ik volg haar spoor
nu wordt ik echt kwaad op dat beest
als ik ze heb is ze niet aan het feest
eindelijk na al die tijd van lopen en draven
heb ik haar gevangen en uit wraak levend begraven
een mol bakt het weer bruin
de Alpen rechts, de Pyreneeën links
ze is nu bezig aan het bouwen van de Sfinx
dit word me te veel, geef mijn spade
als ik ze kan vangen zal ik ontladen
reeds zes weken aan een stuk door
probeer ik haar te vangen, ik volg haar spoor
nu wordt ik echt kwaad op dat beest
als ik ze heb is ze niet aan het feest
eindelijk na al die tijd van lopen en draven
heb ik haar gevangen en uit wraak levend begraven
Reacties op dit gedicht
| Hieronymus: | Woensdag, mei 21, 2008 20:25 |
| ''t beesteke zal gewoon terug beginnen graven denk ik. Dus zó wreed ben ik nu ook weer niet. | |
| hadassah: | Zaterdag, mei 17, 2008 22:33 |
| Hmmm... wreed hoor | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||